Tunele rzeczywistości – – recenzja książki Roberta Antona Wilsona ” Psychologia kwantowa”.

Tunele rzeczywistości – recenzja książki Roberta Antona Wilsona ” Psychologia kwantowa”.

” Kiedyś uważało się, że fizyka opisuje wszechświat. Teraz wiadomo, że fizyka opisuje tylko to, co potrafimy powiedzieć o wszechświecie”. Niels Bohr

 

Co byście zrobili gdybyście mieli większy wybór, trzecią drogę? Coś niedorzecznego  i niewyobrażalnego z zachodniego punktu widzenia? Zamiast myślenia w kategoriach albo-albo zastosowali myślenie i-i. Czy logika arystotelesowska padła wraz z założeniami fizyki kwantowej?

Co jest bardziej prawdziwe? Zachodni dominujący typ myślenia czy wschodni, który reprezentował u nas Heraklit. Jakie powiązania mają fizyka kwantowa i współczesna psychologia? Odpowiedzi tych szukajcie w książce “psychologia kwantowa” Roberta Antona Wilsona.

Robert Anton Wilson, był amerykańskim pisarzem. Zajmował się fizyką kwantową, psychologią percepcji, futurologią oraz wiedzą tajemną. Przez kilka lat był redaktorem playboya, po czym zaczął pisać własne książki w tym Trylogie Illuminatus ( wraz z Robertem Shea).

Był jednym z przedstawicieli amerykańskiej kontrkultury i członkiem kościoła dyskordiańskiego  ( parodii religii, w której wszyscy wierni są jednocześnie papieżami).

Po zapoznaniu się ze wcześniejszymi pracami autora m.in. Powstający Prometeusz, Kosmiczny spust czyli Tajemnica iluminantów, sięgnąłem po Psychologię kwantową. Jak się potem okazało była to najbardziej naukowa w pośród większych jego publikacji.

Robert Anton Wilson (1991 r.) źródło: wikipedia.org

Wilson czerpie z różnych dziedzin nauk, poczynając na mechanice kwantowej, przez psychologie percepcji aż po wątki socjologiczne i lingwistyczne. Często, tak jak w innych swoich pracach, dorzuca wątki autobiograficzne.

Pod wpływem filozofii wschodu, jak i nowoczesnej nauki, burzy model newtonowsko-kartezjański pojmowania świata, zostawiając dużo dziełu naszej wyobraźni. Socjologicznie i psychologiczne, rzecz ujmując, twierdzi, że wszelkie nieporozumienia między ludźmi, wynikają z języka jakim się posługujemy. Zachodnia cywilizacja wytworzyła język wykluczający się, jedno odrzuca istnienie drugiego, Kultury wschodu, zastosowały synergię i że,  musi być coś jeszcze pomiędzy akceptacją a negacją. Pomiędzy “tak” a “nie” może istnieć też “być może”. Przecież nie wiemy do końca czy Homer był jednolitą postacią czy to był pseudonim ukrywających się pod nim kilku autorów ( swoją drogą kiedyś na polecenie Stalina, zorganizowano taką mistyfikacje, gdzie kilku autorów radzieckich pisało wiersze pochwalne dla wodza pod jednym nazwiskiem). W takim wypadku słowo “jest” można zakwestionować i zastosować w języku zasadę prawdopodobieństwa, tak często używaną przez fizyków kwantowych. Stawia to pole do popisu dla różnych teorii i hipotez. Obok logiki arystotelesowskiej,  Wilson stawia tzw. “logikę być może”. Być może Homer był jednolitą postacią. Być może Hetyci wygrali z Egipcjanami pod Kadesz (ilu historyków tyle teorii nt. zwycięstwa). Prowadzi to do pewnych niepokojów, różnicy zdań, podczas których powinno się wstrzymać od agresywnego języka i zawsze dochodzić do konsensusu. Taka taktyka zwycięzca-zwycięzca jest również podstawą języka bez przemocy, komunikacją non-violent reprezentowaną, m.in. przez Marschalla B. Rosenberga.

Co do psychologii percepcji, może ona też współgrać z fizyką kwantową. Czy rzeczywistość jest czymś stałym, zawsze taka samo zaobserwowana, czy może jest czymś zmiennym i zależy od punktu obserwatora. Wilson podaje przykład zeznań świadków wypadku samochodowego, który każdy zaobserwował inaczej. Inny podobny przykład dotyczy sztuki. Tzw. podwójnych obrazów, triku stosowanego przez Picassa czy Dalego ( “Niewidzialny człowiek”, ” Hiszpania”, “Znikające popiersie Woltera z targiem niewolników”). Prowadzi to do kolejnego pytania, czy percepcja jest czymś stałym
u obserwatora? I kto to jest obserwator ? Pies będzie inaczej widział świat niż człowiek,
z prostej przyczyny, widzi tylko w odcieniach szarości, nie paletą barw i kolorów jak człowiek.  Niekiedy da się zauważyć, że np. część mężczyzn ma problem z odgadnięciem koloru, a kobiety nie. Swoją drogą ktoś kto wymyśla nazwy farb w reklamach telewizyjnych, zapewne, przepraszam, być może jest kobietą.

 

Salvador Dali – ” Znikające popiersie Woltera z targiem niewolników ” (1940).

Robert Anton Wilson twierdzi, że rzeczywistość wysyła do nas w każdej chwili wiele sygnałów, przez nas światopogląd, część odrzucamy a część nie ( zazwyczaj są to elementy które pasują). Czy taki system wierzeń, o ile nie jest kopią systemu wierzeń innego człowieka, dodajmy jeszcze, popularnego, jest prawdziwy?

Czy nie należałoby myśleć samodzielnie, opierając się własnym oryginalnym zdaniu i doświadczeniach stopniowo aktualizować swój światopogląd? Czy subiektywność i obiektywność to nie jest to samo? Czy niektóre wydarzenia np. historyczne, nie działy się, tylko dzieją wszystkie jednocześnie? Przynajmniej dla niektórych mistyków tak jest. Ale tu już do gry wchodzi, niepoznane pole jaką jest dla nas świadomość…

W każdym razie Robert Anton Wilson zaprezentował, przynajmniej częściowo, czym może być tzw. “psychoid” czyli coś tajemnego, co łączy dwa aspekty rzeczywistości. W tym przypadku psychologie i fizykę.  Być może.

Salvador Dali ” Niewidzialny człowiek” (1929). Obraz nieukończony.

 

Opis książki:

 

Psychologia kwantowa/Robert Anton Wilson; w przekładzie Dariusza Misiuny.

Wyd. 1

Warszawa: „Okultura”,  2008.

223 s. :  il. ; 21 cm

SPIS TREŚCI

Część pierwsza
Skąd wiemy, że wiemy, jeśli w ogóle wiemy?
1 Przypowieść o paraboli
2 Problem “głębokiej rzeczywistości”
3 Dwoistość mąż/żona oraz fala/cząsteczka
4 Nasze “jaźnie” i nasze “światy”
5 Ile masz głów?
6 Ucieczka od rozumu i kult narzędzi
7 Dziwaczne pętle i nieskończone regresy

Część druga
Rozmowa o niewypowiadalnym
8 Logika kwantowa
9 Jak George Carlin tworzył historię prawa
10 Kapryśne bachory i miasto o dwóch nazwach
11 Co można utożsamić ze światem?
12 Tworzenie tuneli rzeczywistości
13 Język E-Prime

Część trzecia
Świat kreowany przez obserwatora
14 Rolnik i złodziej
15 Psychosomatyczna synergia
16 Księżc z lodu
17 “Cuda” obnażone

Część czwarta
Kot Schroedingera i mysz Einsteina
18 Wielość jaźni i układy informacyjne
19 Światy wielorakie
20 Twórcy gwiazd?
21 Przyjaciel Wignera, czyli Ktotozrobił?

Część piąta
Jaźń nielokalna
22 Ukryte zmienne i świat niewidzialny
23 Kwantowy futuryzm